aromat — m IV, D. u, Ms. aromatacie; lm M. y 1. «przyjemny zapach, miła woń» Odurzający aromat jaśminu. Oddychać aromatem lasu. Roztaczać, wydzielać aromaty. Tchnąć aromatem. 2. zwykle w lm «substancje aromatyczne, substancje wydzielające woń; wonności»… … Słownik języka polskiego
azot — m IV, D. u, Ms. azocie, blm chem. «(N) pierwiastek chemiczny, należący do grupy azotowców, liczba atomowa 7, gaz bezbarwny, bezwonny i bez smaku, wchodzący w skład wielu związków i mieszanin chemicznych, przede wszystkim powietrza» ∆ Azot wolny… … Słownik języka polskiego
ceramika — ż III, CMs. ceramikaice, blm 1. «sztuka wyrabiania i wypalania przedmiotów z różnych glinek; garncarstwo użytkowe i artystyczne; dział technologii, przemysł zajmujący się wytwarzaniem takich przedmiotów» Zajmować się ceramiką. Zastosowanie… … Słownik języka polskiego
chromatografia — ż I, DCMs. chromatografiafii, blm chem. «metoda rozdzielania ciekłych lub gazowych mieszanin związków chemicznych na składniki, oparta na wyzyskaniu różnej zdolności adsorbowania i osadzania się danych składników» Chromatografia adsorpcyjna,… … Słownik języka polskiego
ekstrakcja — ż I, DCMs. ekstrakcjacji; lm D. ekstrakcjacji (ekstrakcjacyj) 1. chem. «metoda wyodrębniania określonych składników z ich mieszanin za pomocą selektywnych rozpuszczalników» 2. med. «wyciąganie, wyrywanie, wyjęcie lub wydobycie, np. zęba, soczewki … Słownik języka polskiego
fajerwerk — m III, D. u, N. fajerwerkkiem; lm M. i, dziś częściej w lm «sztuczne ognie otrzymywane przez spalanie lekko wybuchowych mieszanin, dające różnokolorowe efekty świetlne; raca» Barwny fajerwerk. Zapalać, puszczać fajerwerki. przen. Fajerwerki… … Słownik języka polskiego
kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… … Słownik języka polskiego
płuczka — ż III, CMs. płuczkaczce; lm D. płuczkaczek 1. «urządzenie do rozdzielania lub oczyszczania mieszanin ciał stałych, zawiesin lub roztworów gazowych z użyciem cieczy (zwykle wody) jako czynnika rozdzielającego, stosowane głównie w przemyśle i… … Słownik języka polskiego
rektyfikacja — ż I, DCMs. rektyfikacjacji, blm 1. chem. techn. «proces rozdzielania mieszanin ciekłych, których składniki mają zbliżone temperatury wrzenia, oparty na zasadzie wielokrotnej destylacji» ∆ Rektyfikacja spirytusu «proces oczyszczania spirytusu… … Słownik języka polskiego
separator — m IV, D. a, Ms. separatororze; lm M. y techn. «urządzenie (takie jak wirówka, wialnia, sortownik, klasyfikator itp.) służące do rozdzielania mieszanin ciał stałych lub ciekłych oraz do oddzielania cząstek tych ciał rozproszonych w gazie lub… … Słownik języka polskiego
sublimacja — ż I, DCMs. sublimacjacji; lm D. sublimacjacji (sublimacjacyj) 1. chem. fiz. «przejście substancji ze stanu stałego bezpośrednio w stan gazowy, z pominięciem fazy ciekłej, wykorzystywane m.in. w chłodnictwie oraz do oczyszczania mieszanin i do… … Słownik języka polskiego
